دلنوشته های بهناز

نامه‌های گم شده ✍31
سلام،‌‌‌ای به غربتت ، عادتم داده
گوشه‌ی پنجره‌ی اتاق ، سمفونی پاییز را
به زیبایی برگزار می‌کند
باز تو در خانه ، حضور داری
و تمام گلدان‌های پشت پنجره ، به پچ پچ افتاده
عطری ، شیرین در فضای خانه به مشامم می‌رسد
و کلید راز پنهان پاییز را ، به میمنت قدم‌هایت
باز می‌کند
پاییز عاشقانه‌های پنهان مهر است
بر گوش برگهای زرد
شعر غم انگیز ، و التماس بازگشت است
بر بهاری رفته ، و بی وفا
سمفونی زیبای تنهایی ست ، تا عمق درد را
زیر نت‌های زیر و بم اش ، پنهان کند
زاغکی ، پرده از این همه پنهان کاری بر می‌دارد
و به زبان پاییز ، فریاد می‌کشد
و من همچنان ، به دنبال صدای قدم‌های تو
در گوشه گوشه‌ی خانه ، چه سرگردان و پر تشویش سایه ات را جستجو می‌کنم....خرّم